NAIP ന്റെ അഥവാ നയിപ്പിന്റെ പ്രൊജക്റ്റ് ഓർമ്മകൾ
ഭാഗം 3
നാളെ ആന്ധ്രായിൽ നിന്നും ഗജേന്ദ്ര (ഒരിനം ചേന) എത്തും സബ്ബ് സിറിന്റെ ഈ വാക്കുകൾ ഞങ്ങുടെ ശുഷ്‌ കാന്തി കൂട്ടി .സീമതം ഫാർമേഴ്‌സ് നല്ലത് നല്ലത് തന്നെ കിട്ടണം എന്ന സ്വാർത്ഥതയാവാം ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ ഫാർമേഴ്സണുള്ളത് ഇറക്കാൻ പോകാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചത് പുറമെ നിന്നും ടാറ്റ സുമോ വിളിച്ച ഞങ്ങൾ അതിൽ കയറിപ്പറ്റി മുന്നിൽ സുമോ പുറകിൽ ചേന വഹിച്ച കൊണ്ടുള്ള നാഷണൽ പെര്മിറ്റി ലോറി . സമായം രാത്രയ്‌ ഏഴു കഴിഞ്ഞു എട്ടു കഴിഞ്ഞു ഒന്പതിനോടടുക്കുന്നു പൊയിനാച്ചി എത്തി എനിക്ക് ആധി കൂടി കൂടി വന്നു ഞാനെന്റെ കർഷക ഗ്രൂപ്പിന്റെ സെക്രെട്ടറി രാമചന്ദ്രേട്ടനെ വിളിച്ചു " രാമകൃഷ്‌ണേട്ട ഞാൻ സി പി സി ആർ ഐ നിന്നും ആസിയ ആന്നെ ഞങ്ങൾ രാത്രി ഒരു പത്തു പത്തര ആകുമ്പോൾ അവിടെയെത്തും ആരോഗ്യമുള്ള മൂന്നു നാലു ചെറുപ്പക്കാരെ റെഡി ആക്കി നിർത്തണം വയസ്സന്മാർ വേണ്ട:" ഇത്രേം പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത്തതും അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന നിശബ്തത ഭേദിച്ച കൊണ്ട് കൂട്ട ചിരി യുയർന്നു.എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്നറിയാതെ ഞാൻ അന്തം വിട്ടു നിന്ന് പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ പ്രിയകൂട്ടുകാരി വയസായാലും എല്ലാരും അവളെ മോൾ എന്ന് വിളിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹത്താൽ പേരിന്റെ അവസാനം ഒരു മോൾ ഉള്ളവൾ അത് വിവരിച്ചു അമ്മെ ഞാൻ.....
ഒട്ടുമിക്ക ക്ലസ്റ്ററിലും ചേനയിറക്കി ഞങ്ങളുടെ മോളുടെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ഹിറ്‌ലർ കണ്ണേട്ടൻ മുഖം വീർപ്പിചു എന്നോട് മാത്രം കോപിചു എന്നെ തിന്നാൻ വരുന്നു.എന്നും ഹിറ്‌ലർ അങ്ങനെ തന്നെയാണ് ആരോടെങ്കിലുമുള്ള ദേശ്യവും സങ്കടവും എന്നോട് തീർക്കും. അതുപോലെ കൂട്ടത്തിൽ പലരുടേം കെട്ടിയോന്മാർ തരായിക്കിടന്നതും ഗജേന്ദ്രയുടെ പേരിലാണ്.
തുടരും ........
No comments:
Post a Comment