എന്റെ മനസ്സിനെ ഞാനായിട്ട് നെയ്ത കൊക്കൂണികത വര്ഷങ്ങളായി തളച്ചിട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു .എന്റെ മനസ്സിന് ആ കൊക്കൂൺ വിട്ടു എവിടെയും പോകണോ ആരെങ്കിലു മായി സംവദിക്കാനോ ഞാൻ ഇടം കൊടുത്തിരുന്നില്ല. അടുത്തിടെ എങ്ങനെയൊ കൊക്കൂൺ ഭേദിചു എന്റെ മനസ്സ് പറന്നു പോയി അകലങ്ങളിലേക്കെവിടേക്കോ. ഒരുപാട് തേടിയലഞ്ഞു എനിക്ക് അവസാനം അവളെ കിട്ടി . അപ്പോളേക്കും ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു അവൾ കൊക്കൂണിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ലോകത്തിന്റെ മാസമാരികത ഒട്ടേറെ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു . തിരിച്ചു ഞാൻ വളരെ കടുപ്പമേറിയ ഒരു കൊക്കൂണിനകത്തു അവളെ കയറ്റാൻ നോക്കി അവൾ കയറുന്നില്ല കൂടെ അവൾ എവിടെനിന്നോ മോഷ്ടിച്ച് കൊണ്ടുവന്ന വേറെ ഒരുവാനുമുണ്ടായിരുന്നു . എങ്ങനേലും അവളെ മാത്രമായി വീണ്ടും കൊക്കൂണികത്തു കയറ്റാനുള്ള തീവ്ര ശ്രമത്തിലാണ് ഞാനിന്നു. ,
No comments:
Post a Comment