കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഞാൻ കണ്ട മലയാളം സിനിമയായ ആമി എന്റെ മിഴികളെ ഒരുപാട് ഈറൻ അണിയിച്ചു . എന്തോ എനിക്ക് കണ്ണിമ വെട്ടാതെ കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കണ്ണ് നീര് ഇറ്റി റ്റു വീഴുന്ന കാരണം കാണാൻ പറ്റിയില്ല. ഇനിയും കാണണം . ഈ സിനിമയിൽ ഓരോ സ്ത്രീ ഹൃദയവും കൊതിക്കുന്നതും എന്നാൽ കിട്ടാതെ പോകുന്നതും , പരിഭവിക്കാതെ എല്ലാം സഹിച്ചു താൻ സന്തോഷവതിയാണെന്നു വരുത്തി ജീവിക്കുന്നതുമായ ഒരു കെട്ടു പാടുണ്ട് ...........

ഒട്ടും പ്രണയമില്ലാതെ (എനിക്ക് തോന്നിയത്) തന്നെ ആദ്യമായി പ്രാപിച്ച തന്റെ അച്ഛന്റെ പ്രായമുള്ള വിദ്യ സമ്പന്നനും  , ഉന്നത ഉദ്യോഗം വഹിക്കുന്നവരുമായ ഭർത്താവിനെ എത്രമാത്രം അവർ സ്നേഹിച്ചതെന്തേ ? ഭർത്താവിനോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് പഠിപ്പിക്കാൻ ഒരു വേശ്യയെ ഗുരുവായി സ്വീകരിക്കാൻ പറഞ്ഞവൻ തന്റെ അസാന്നിധ്യത്തിൽ ഒരു മൂന്നാം ലിംഗക്കാരനെ കൂട് പിടിച്ചവൻ  എന്നിട്ടും  കമല  സ്നേഹിച്ചു ദാസിനെ ....... നോന്ത് പെറ്റു മൂന്നു മക്കളെ , ലാളിച്ചു വളർത്തി വലുതാക്കി ...... അവസാനം ദാസ് മരിച്ചപ്പോൾ  എന്റെ ദാസേട്ടന്റെ കൂടെ യുള്ള അവസാന രാത്രി എന്നു  പറഞ്ഞത് ......

ആമിയുടെ 'അമ്മ' അമ്മ യുടെ സ്നേഹത്തെ കുറിച്ചു പുകഴ്ത്തിഎഴുതി യിട്ടുണ്ടെകിലും ഒരിക്കൽ പോലും അവരെ ഒന്ന് ഒമാനിച്ചിട്ടില്ലത്രെ !

 നീര്മാതളപ്പൂവിനെയും കാവിനെയും അതിരറ്റു സ്നേഹിച്ചിരുന്ന അവളുടെ സ്വപ്നഭൂവിൽ നിന്നും പറിച്ചു നടപ്പെട്ട ആ കുട്ടി   പ്രത്യേകിച്ചും ജീവിതത്തെ കുറിച്ചും പ്രണയത്തെ കുറിച്ചും ഒരുപാട് സ്വപ്നം കണ്ടവൾ ..എന്ത് മാത്രം സഹിച്ചു കാണും.....

അവസാനം അവരുടെ സ്വസ്ഥത കളയാനായി അവരുടെ ദൗര്ബല്യ മായ സ്നേഹത്തെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ വന്ന കാമുകൻ അക്ബർ അലി .....എല്ലാം കണ്ടു കഴിയുമ്പോൾ അവർ ശരിക്കും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചിട്ടുണ്ടോന്നു പോലും തോന്നിപ്പോകുന്നു ...........